Mamá, quérote

De súpeto, a profesora dixo as notas en alto, non o podo crer, como ía ter un catro. Boteime a chorar e chorar e xa non podía parar. Soou o timbre, marchei á miña casa chorando e díxenlle o que ocorrera a miña nai, chorando.

De alí a un anaco, non sei canto pasaría, calculo que unha hora, non aguantei máis e baixei. Alí na cociña estaba a miña nai e nada máis vela díxenlle que a quería. Ela abrazoume e comezamos as dúas a chorar de novo.

E o máis gracioso desta historia é que eu non tiña un catro, era un nove.