A caveiras acesas

As caveiras acesas ás portas da casa.Dentro só se escoitaba o arrepiar dun can de palleiro o carón da lareira. Ela estaba nun lusco-fusco do sono, que non sabía moi ben se estaba soñando ou pensando esperta. De súpeto abriu os ollos na osuridade, igual que tantas noites atrás. Xa pensaba que volvería o insonio .Levantouse da cama e foi cara o cuato de baño, últimamente tomaba una infusión para dormir e a visita ao excusado pola noite adiante era obrigada.

O erguerse da cama notou algo raro, pesado, non era a primeira vez, e o vir para a habitación pasoulle o mesmo. Pensou que non había moito tempo lera que as persoas que espertan pola noite de súpeto, era pola presenza de alguén na habitación.

Entón agochouse na cama, acobillouse entre as mantas e leda pensou que, o fin  nesta noite tivera agradables visitas.