-Escoita Manuel.
-Que queres Lola?
-Dime que me queres.
-O que?
-Dime que me queres.
-Pero muller, estamos na misa. Fala baixo. A que ven iso agora?
-Levamos corenta e dous anos casados e coido que nunca mo dixeches.
-Estás a facer que me sinta avergoñado. Agora non. Ao saír falamos.
-Non. Ten que ser agora. Dime que me queres.
Primeira Carta do Apóstolo San Paulo aos Corintios…
-Está ben…saiamos ao atrio.
A luz daquela fría tarde de novembro esmorecía mentres a chuvia repenicaba no chan e o vento asubiaba. Os da funeraria xa tiñan todo preparado para meter a caixa da defunta no nicho. Lola non aguantou máis e rompeu a chorar.
-Quérote Lola, quérote moitísimo-,díxolle Manuel.
-Xa o sei meu ben. Pero a vida é tan curta, e custa tanto dicir o que sentimos…non quería que me pasara o mesmo cá defunta. Quería escoitarcho dicir.