o O domingo é o día máis especial da semana para min. É o día no que vou á aldea cos meus pais.
Ao chegar, ela está alí, sentadiña no seu sofá esperando que vaiamos a saudala, e para dicirme que eu son a súa nena guapa e a súa nena bonita.
A súa cara ilumínase ao verme e as súas palabras sempre emocionan ao meu corazón.
As súas mans suaves e cheas de engurras, acariñan a miña cara. Os seus ollos pequenos, humedecidos pola emoción, míranme cheos de admiración. Semella tan feliz comigo alí…
Pero o tempo pasa e eu non podo facer nada, so desfrutar deses momentos que estou con ela, que a fan e me fan tan feliz. Eu nunca deixo pasar a oportunidade de murmurarlle ao oído, “Dime que me queres bis”.
Moi bonito. E unha pasada que a xuventude
Se acorde da xente maior.
Fermoso!
Un relato muy amoroso, y muy profundo, la escritora deja ver su gran sensibilidad y cariño y un gran madurez
Muy bonito
A mí me gusta.
Un saludo
Precioso!
Un relato moi entrañable!
Precioso y lleno de ternura.
Maia fermoso no cabe!!! … As verbas reflejan o corazón de quen as escribe. Non cambies nunca! 😀
Encántame!
Moi emotivo.
Noraboa á escritora.
Un relato precioso
precioso
Muy bonito
Muy lindo y csriñoso
Disfrútaa moito, Elisa!!
Lindo relato!
Bicos!
Elisa noraboa por esa sensibilidade
Precioso
Entrañable
Entrañable
Disfrutar del domingo intensamente. Muy bonito!
Que bonito!!! Parabens Elisa por compartir un momento e un sentimento dunha persoa tan especial <3 e tan ben acompañada…xeracion de Elisa's !!!
O teu relato fíxome volver a miña infancia e recordar as niñas vivencias con “ela” tamén. Moitas grazas Elisa.